مجنون شهر

بگو راست بگو چپ ، بگو داغ بگو سرد
بگو شاد  بگو تــلخ ، بگو بــاد بگو بـرف
بگو لات بگو رعد ، بگو این دیوونه ست
بگو دیـد به کی زد ، بگو میخ بگو نعل
بگو بیاد پایین تر ، پایین پایین پایین تر
بگو بیاد پایین تر ، پایین تر از پایین شهر
دلم میخواست روز بود ، همه چی دروغ بود
دود نبود دوست جایِ دود بود ، منم دلم میخواست
ننم بـا بابام بـا هم خوب کنن تــا ، منم شاد باشم
منم دلم میخواست ، صبح از خواب پاشم
بدون فکر  به دعوای  شب ، شرط میبـندم
حرف های تــو با حرف های منـو
لب  های تــو با لب  های  منـو
شب های تــو با شب های من ، پُره فرقن
منم دلـم میخواست  منم دلـم میخواست
دونه کسی رو نگیره کبوترم بیاد
منم دلـم میخواست ، شکستن شکته بود
علف نبود سبزه بود ، عرق نبود ، قهوه بود
نبود نگرد نیست نه نموند ازم هیچ نه
تویِ اوجِ لذتم عروسکم میشکست
آسمون و دیدم وقتی از زمین زدم من
خستم قسم به پست ترین قسم از
کثافتمو خبرم همینم که هستم
حتماً تو بهترین ، منم بدترین بدم نه؟!
با اعصابم میجنگم از این سگدونی میترسم
میخوام بکنم بـــرم  بــا افکــارم میجنگم
خیــال نکن تو شهر من حلوا دم میکردن
حواسم نبــود حتی تـا شلوارم میکندن
بــا  دستـام  میساختـم  راه  لعنتی رو
بــا حسرت میساختــم مسیـرُ میرفتــم
هر چند کیــرُ خورم صدام در نیــومد
تــا زنده ام هستم
تــا هستم هیپ هاپ هست
  مـِـ  مثــل  مرگ  معرفتِ  مرد و
مردن مرام و مرفین و مرد مستِ الکل
  جـِـ  جرم  جنــایت  جنگ جنگ  جراحت
اوج جنــون جسارت  جوون جَنَم یعنی حرف
نونــ  نون  نون  توی  سفره  نبـــود
کورخوند اون که میگفت میشه تموم
وِ  وهم ، وِ  وحشیانه ترین برخورد
وِ  ولی اما ، اگـــر به ایـن مردم
  نـِـ  ننه قــَبه های  نــو پــوش
تظاهر به دلسوزی به کهنه پــوشا
  شِـ  شروعِ یه شب تــوی شهر
که گنــد زد  به نفس  کلِ  روزات
حِــ  هنوزم یه حرکتی هست
هـِـ  هیپ هاپ و یه هفت خطی هست
رِ  راه رفته  راه مونده  بازم
من هنوزم تو این زمین کاره مونده دارم
مجنون شهر ، یعنی خود من
مدیــون رپ  ، یعنی خود من
چیــزی جز اینـایی که میگم ندیــدم
تو اینجوری نبــاش ولی من همینم
راه من قشنگ نیست  تو  رد پام نبــاش
ازم یه قهرمان نـساز ، نـگو کیش و مرده
موزاییک های  کف راه و  کی جیــره خوری برده؟!
کی از غصه دق میکرد و کی چه گـوه ای خورده؟!
خوب نگاه کن دیگه بــارون نمیـاد
دلــم داغِ  ولی دارو نـمیخوام
دنیا اَمون نـمیداد آروم نـمیذاشت
فقط بلد بــود کـون وارونِ میداد
درسته یـــاد نــگرفتم ادب رو داشته باشم
اما ، مطمئنم واسۀ تو خیلی خوبن حرفام
اینجا خوشحالـم از اینکه لات بار اومدم
این حرومیـا همشون شاکین از حرفـام
تــا تهشون و دیدم از کلفت و سادشون
پیــر و حرومــزادشون از نــر تــا مادشون
میخورن  میخوابن ، میخوابن  میخورن  واسشون
بـرج میکنن میسازن ، میسازن میکنن واسشون
میکنن میکنن میخونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمِ
کثافت صدای من ، کثافت شهرمِ
مهم نیست  بـُردن ، مهم نیست  بهتـرین شدن  بدون  جرأت
مهم نیست  فرصت ، مهم نیست  هر روز زیادتر شدن عقدت
توی حس قدرت ، مهم نیست دشمن
بگو راست بگو چپ ، بگو داغ بگو سرد
بگو شاد  بگو تــلخ ، بگو بــاد بگو بـرف
بگو لات بگو رعد ، بگو این دیوونه ست
واسه ی من مهم نیست گفتت