[ ورس 1: صادق ]
مابین ابرِ تار ، قشنگِ قرص ماه
دوباره غرقِ خواب ، به زور قرصِ خواب
امام که نه ولی خدا رو میشه توش کشید
این بارِ اضطراب و مشکلارو دوش کشید
هنوز نبرده خوابت یه زن رو تخت خوابت
پُری از فکر و تصمیم ، از فردا سختِ کارت
میگی برای چی به پایِ کی تا کِی بجنگم
بشم فنایِ این نگاهِ سیرُ ، باز بخندم
میخوای که هر کی هست و نیستُ یه جا بشکنی
بری تو پنجره ، با دست بازُ بپری
بری و دور شی ، ذره شی و نور شی
ولی سیگار ، باز آرومت میکرد
دقیقا اینجاست که خدات میاد پیشت
میری تو اوج هات گشاد میشه نیشت
میشی پر از امید یه حسِ اعتماد به نفس
میگی که میشه رفتُ یه حق و اعتقادی هست
[ کروس: T-Dey ]
یکی هست اون بالا که خالصانه باهاتِ
پس بگذر که دیره واسه رسیدن به آرامش
دلت رو پس بگیرُ برو سمتِ ابرا
تو هم باش مثه اون یه باغبونِ تنها
[ ورس 2: صادق ]
درسته این مسیر پَ پرده هارو پاره کن
تو غصه راهی نی پَ فکر راهِ چاره کن
اون کودک درونت ، امروز مردِ کاملِ
تو خواستی تازه شه ، باز تو ساختی راهِ نو
جوون تر از جوونی ، نوجوون بودم
یه تخسِ مهربون و خوش زبون بودم
همیشه لبخند یه قسمتی از من بود
نمایش اول یه عبرتی از شب بود
لیوان قهوه ، سیگارِ فلّه
لباس برّه ، صدای نعره
این زندگی یه گرگِ ، با زخمِ روی گـُرده
بدونِ کشتن اون بازیا رو برده
ها کن روی پنجره ، یه عکس قلب بکش
وا کن رو به دریاهاشو ، غرقِ دردِ عشق
اون لیوان الکلُ هی تند تند سر بکش
درود به ما و قشر ما
که شستیم خون از اجتماع
[ کروس: T-Dey ]
یکی هست اون بالا که خالصانه باهاتِ
پس بگذر که دیره واسه رسیدن به آرامش
دلت رو پس بگیرُ برو سمتِ ابرا
تو هم باش مثه اون یه باغبونِ تنها
مجنون شهر